Over "Eenzaam avontuur":

Johanna Petronella Vrugt werd geboren in Rotterdam op 31 januari 1905. Later zou zij gaan schrijven onder het pseudoniem Anna Blaman. De gekozen achternaam is een afkorting van Ben Liever Als MAN en lijkt een protest uit te spreken tegen de positie en rol van de vrouw in haar tijd.

Anna was de oudste van drie kinderen. Blamans vader, een rijwielhandelaar, stierf toen ze twaalf was. Haar jeugd en adolescentie kenmerken zich door een zwakke gezondheid, vele verhuizingen en het bestuderen van de Franse en Nederlandse taal. Later doceerde zij Franse taal en letterkunde en vertaalde werken in het Nederlands, zoals Moeder Courage van Bertolt Brecht. Naast haar toneelvertalingen was ze ook zeer actief op andere terreinen van het toneel.
Blaman was uitgesproken homoseksueel in een tijd waarin dit nog een groot taboe was. Haar werk Eenzaam Avontuur dat verscheen in 1948, wekte veel ophef vanwege de (homo-)erotische content. In 1949 stond zij voor het zogenaamde ‘Boekentribunaal’, een schijnproces waarbij zij door collega-schrijvers werd aangeklaagd vanwege het literaire tekort in haar werk. Hoewel zij daarbij afwezig was en Eenzaam Avontuur uiteindelijk werd vrijgesproken, bleef zij geruime tijd door het ‘proces’ geschonden. De Van der Hoogtprijs van de Maatschappij der Nederlandse Letterkunde die zij voor dit boek kreeg heeft ze dan ook geweigerd.

Velen beschouwen Blaman als de representant van het Nederlandse existentialisme. Zij liet zich door haar Franse invloeden inderdaad inspireren door het gedachtegoed van Sartre, Camus en De Beauvoir. Voor haar derde grote roman, Op leven en dood, die verscheen in 1954 en vele existentialistische thema’s bezit, ontving zij de literatuurprijs van de gemeente Amsterdam. Binnen deze thema’s toont zij een uitzonderlijk oog voor de menselijke eenzaamheid, levensaanvaarding en absurditeit.
Op 13 juli 1960, vier jaar na het in ontvangst nemen van de P.C. Hooft-prijs, stierf Blaman aan een hersenembolie. Vijftig jaar na haar dood wordt op de Rotterdamse Heemraadssingel een beeld voor haar onthuld in de vorm van een zilverkleurige motorfiets. Blaman werd in de jaren ‘40 regelmatig op een motorfiets gesignaleerd: een unicum voor die tijd. Een perfecte hommage aan een vrouw die weigerde zichzelf in een traditionele rol te plaatsen.

Aad Meinderts
is sinds 2009 directeur van het Letterkundig Museum in Den Haag. Maakte eerder in het museum vele tentoonstellingen over auteurs en redigeerde een groot aantal Schrijversprentenboeken. Hij publiceerde essays over en brievenedities van onder meer de schrijfsters Anna Blaman en Emmy van Lokhorst en bereidt een biografie over Anna Blaman voor. Als directeur van de Stichting Lezen beijverde hij zich voor vele leesbevorderingsprojecten. Zijn vorig jaar gemaakte literaire roadtrip langs 100 schrijversgraven resulteerde in een bijzondere tentoonstelling met boek. Zie verder www.letterkundigmuseum.nl.

Florette Dijkstra
combineert het maken van beeldende kunst met het schrijven over kunstgeschiedenis. Haar romandebuut De vrouw van verf (2004) werd genomineerd voor de Schrijversprijs der Brabantse Letteren. Publiceerde ook over beeldend kunstenaar Marlow Moss. In 2010 verscheen van haar hand De onvoltooide, een roman over Anna Blaman, en een monografie over Blaman. Zie verder www.florettedijkstra.nl.

Plattèl
is zangeres en componiste. Is solo of met een band te vinden op diverse muziekpodia en maakte o.a. met Janis Ian een concerttour. In 2010 zette zij gedichten van Anna Blaman op muziek. Haar boek met cd Ik heb haar lief is een ode de Rotterdamse schrijfster. Plattèl heeft haar eigen platenlabel en is medoprichter van het Rotterdamse Anna Blamanhuis. Zie verder www.plattelmusic.com.

Salon Saffier intiem literair theater.

 

Aad Meinderts


Florette Dijkstra & Plattèl